You attract how you feel
In twee jaar tijd ben ik veel bij de fysiotherapeut geweest voor Ischias en heup klachten. En het ging nu eigenlijk hartstikke goed, tot we laatst op vakantie gingen en ik een slapend gevoel kreeg in m´n rechter been. Oei.. zou de ischias weer terug zijn? Inmiddels wist ik dat Ischias aangeeft dat er te veel van het lichaam gevraagd word, logisch.. als je veel les geeft. In de vakantie kwamen ik en mijn lichaam tot rust dus ik vond het eigenlijk wel heel logisch. Maar was het wel Ischias? Ik maakte een afspraak bij de fysiotherapeut, op maandagmiddag.
Diezelfde maandag na de Pilates ochtendles kwam er een dame naar me toe nadat ze mee had gedaan aan de les. Ze vroeg me of ik wist wat er kon zijn met haar knie, ze had wat last van de banden. Ik vertelde haar dat ik er aan dacht dat het uit haar heup kwam, eigenlijk uit haar bekken. Dat ze haar heupen zou kunnen stretchen in verschillende oefeningen. Ook zei ik haar dat ik het nu zo bijzonder vond, dat ze nu net deze vraag stelde.. want ik ging die middag voor dezelfde klacht naar de fysiotherapeut! Ookal had zij last van haar knie, en ik van haar kuit.. aan de spieren te zien hadden we last van hetzelfde.
Die middag ga ik naar de fysiotherapeut. Ze verteld me dat mijn bekken helemaal scheef staat, en dat mijn Psoas verkrampt is. Ze vraagt me of ik mijn bekken kan kantelen. En jeetje.. dat lukte niet! Mijn onderrug zat vast, de spier van de ziel trok me scheef. Buikspier oefeningen heb ik vanuit overbelasting te veel uit de verkeerde spier gehaalt verteld ze me. Vervolgens neemt ze me enorm onder handen door aan wervels en spieren te trekken, AU! Maar oh wat een ruimte voel ik na de behandeling, ze geeft me oefeningen mee om mijn bekken, onderste buikspieren en SI gewricht te stabiliseren en mobiliseren. Mijn bekken is te ver naar voren gaan kantelen, logisch dat ik ook steeds wat last had van een stijve nek. Ik ga naar huis, dankbaar dat ik naar haar toe ben geweest. Wat een spiegel.. en toch ben ik ook iets verward omdat ik het zo bijzonder vind dat mijn eigen klachten zorgen voor helderheid en groei binnen mijn lesgeven.
De volgende dag, dikke spierpijn in m'n rug. De hele dag ben ik wat down, alsof ik verdrietig ben en niet kan huilen. Een avond die me vrij maakte van de Yoga les, hoe bijzonder. Die avond geen les, zo zag ik in de app twee aanmeldingen die ik heb kunnen verhuizen naar een andere dag. Een avond om helemaal te zijn, met die dikke blauwe plekken op mijn rug. Even niets, en toch heel veel dankzij de ontspanning in lichte restorative Yoga houdingen. Ik heb geen last meer van mijn nek, en kan mijn buikspieren onderin voelen. Goh.. dat was een tijdje niet eens mogelijk. Ook mijn kuit is helemaal oke, en ik voel me een stuk opknappen nu ik voel dat mijn lichaam zich van binnen uit heelt.
Zo heb ik vaak gedacht dat ik als teacher perfect moet zijn, dat mijn houding het voorbeeld moet zijn van perfectie. Want je bent binnen de sport toch het visite kaartje van je bedrijf, als ik voorover gebogen zit en oefeningen niet kan, maak ik toch een mindere indruk.. De lat ligt dus best wel hoog, en daar probeer ik iedere dag weer mild naar te zijn. Terwijl ik er heel bewust van ben dat dit het kleine en onzekere duiveltje op mijn schouder is. Dan haal ik toch het engeltje er bij, en zij steld me dan gerust. Dat ieder lijf z'n kwetsbaarheden heeft en dat ik juist mèt besef van het kwetsbare lijf een betere docent kan zijn. Ik betreed nu de Pilates mat met een nog dieper respect, en vertraag mijn bewegingen. Want de controle over de houdingen geeft aan dat er geen aantallen van belang zijn, maar dat het juist uitvoeren van de oefeningen de key is tot het sterker maken van je lijf. In mijn lessen ga ik daarom meer vertraging toe passen, en juist die vertraging zorgt ervoor dat je sneller groeit zonder blessures te creëren.
Het is alsof ik weer een stuk verdieping heb ontvangen, en ik voel me daar zo in gesteund. Of jij het nu god, de ziel, het universum of engelen noemt, ik geloof dat we allemaal gesteund worden door iets groters dan onszelf. Dat vertrouwen heb ik, sinds er mensen op mijn pad kwamen die me iets vragen waar ik dankzij mijn eigen ervaringen antwoord op kan geven. Wie mij ook leid naar waar ik toe wil, een diepe en diepe buiging voor jou. Mensen in mijn Yoga en Pilates lessen helpen mij te groeien als docent, want jouw klacht.. kan mij of een ander in de les helpen om sterker te worden. Juist dat wat we liever niet zeggen, mogen we vaker noemen. Je zou zomaar op het juiste moment kunnen komen in iemands leven. Dankjewel, dat ik mag blijven groeien en dankjewel dat je bij mij bent op deze mooie reis.
