Yin yoga en Adem- en koude training in het Schoorl
Afgelopen weekend had ik een retreat in Schoorl. Thema weekend Nederland organiseerde in samenwerking met Brain en body vrouw Desiree een ademhalings- en koude training weekend in combinatie met Yin yoga. Zaterdag begon het weekend met een heerlijke Yin yoga les.
Na de yoga les kregen we uitleg over de ademhaling oefening van Wim Hoff. Na dertig keer flink in en uit ademen liggend op onze rug, vervolgens de adem vast te houden en dit een aantal keer achter elkaar gedaan te hebben, werd ik licht in mijn hoofd. Op het moment dat je de ademhaling heel diep moest inhaleren en vast zetten, moest je visualiseren dat je de ademstroom naar je pijnappelklier stuurde. Deze klier, de genotsspier zoals sommigen ‘m noemen, bevind zich precies in het midden van je hoofd. Je zou kunnen zeggen tussen de hersenen in. Deze klier word de genotsspier genoemd omdat hij ervoor zorgt dat je gelukzaligheid ervaart. Dit is wat we creëren met meditatie. Omdat er zoveel zuurstof naar ons hoofd gestuurd word zal er serotonine aangemaakt worden en dit zorgt voor activatie van de pijnappelklier. Daarnaast, kun je een soort trip ervaren. Een trip die doet denken aan het gebruik van drugs, ook weer door het activeren van de gelukzaligheid in jezelf.
Tijdens de oefening maakte mijn lichaam een aantal dingen mee. Mijn knieën, eigenlijk de volledige voorkant van mijn lichaam stond strak van de spanning. Mijn vingers stijf en verkrampt. Soms werd ik even heel erg boos, dan weer blij, dan weer verdrietig en dan weer neutraal. Er kwam dus van alles los door middel van die grote stroom van zuurstof richting alle delen van mijn lichaam. Daarnaast, na de tijd, had ik immense spierpijn in mijn schouders. Het was erg bijzonder om te voelen dat er zoveel druk op mijn schouders los gelaten werd. De ademhaling zorgde er dus ook voor dat plekken waar mijn lichaam hoge druk had vast gezet, los gelaten werden. Ik voelde me heerlijk, zag helderder en was volledig ontspannen in mijn eigen lichaam.
Maar.. al snel kwam daar een volgende stap buiten mijn comfort zone. We reden naar het strand van Schoorl om het ijsbad in te gaan! Ging ik dat echt doen? Jazeker, want ik ben altijd in voor iets nieuws. Dus daar stonden we, één voor één gingen het ijsbad in. Desiree vertelde dat het mogelijk was dat je een aftershock kreeg na het bad in geweest te zijn en gaf ons een tip om je dan weer volledig bij de ademhaling te houden. Op zo’n moment moest je dus flink in en uit ademen, terug naar kalmte in je hoofd en lichaam. De eerste deelnemer durfde het aan, ze stapte er hop zo in maar wilde er natuurlijk ook direct weer uit. Ze kreeg helaas haar ademhaling niet onder control. Nummer twee kleedde zich uit, hij had al ervaring met ijsbaden. Hij stapte er zo in, zonder boe of bah! Hij ging zitten en was volledig een met zichzelf, dat is dus wat er moest gebeuren dacht ik. Die eenwording, de warmte voelend van binnen, is wat je wilt ervaren. Dat de kou buiten je niet erg is omdat je het niet voelt als je volledig in je lichaam bent. Hij bleef zo’n 5 minuten in het bad, brrr..
Toen was het tijd voor mij, ik.. naar mijn mening als enorme bikkel met kou (in de sauna stap ik zo in het koude bad) dacht dat ik dit ook wel even zou gaan doen. Maar dat heb ik geweten. Ik keek naar het ijs en er ging van alles door mijn hoofd. Nee, die kou wilde ik niet voelen. Natuurlijk gaf het niet om het gewoon niet te doen, en ach.. als het een andere keer zou gebeuren maakte dat ook niet uit. Mijn hoofd maakte me gek, wilde weg rennen. De weerstand die ik voelde werd groter en groter waarna Desiree voorstelde om het volledig samen te doen. Ik zette mijn voet in het ijs en ging zitten maar voelde de paniek ontstaan zodra ik het ijs om mijn lichaam voelde. Zakken, zei Desiree. Dus dat deed ik en de adem stokte nog meer. Diep in en uit ademend probeerde ik vanuit de shock in mijn lichaam te verkeren. Uiteindelijk, na lange tijd ontspande ik. Met een grijns op mijn gezicht verplaatste de paniek naar ontspanning en voelde ik helemaal niets meer. Ik had de controle over mijn ademhaling en daarmee over alles. Wat was dit een eye opener! De controle, die we allemaal willen, was dus zo makkelijk te vinden door middel van mijn ademhaling? Dus zo zat het! Ik stapte er uit met luid geklap van de andere deelnemers. Zo leuk! Wat een overwinning.
De aftershock heb ik niet gehad, wat ik wel voelde was een immense eenheid in mijn lichaam. Ik merkt niets van de kou op het strand. Mijn hele lichaam stond in vuur en vlam, ik was kalm en merkte dat alles optimaal werkte. Mijn lichaam voelde gezond en er ging een soort innerlijke rust over me heen. We liepen de strandtent in en spraken na over ieders ervaringen tijdens een kopje thee.
Terug naar het hotel, ik ging alles even laten bezinken in dit keer.. een warm bad. We spraken om half 8 om een hapje te gaan eten met z’n allen en aten een heerlijk drie gangen diner beneden in het hotel. Mijn eten was echt heerlijk. Ik at een ‘groententuintje’ wat bestond uit knolgewassen en een fantastische risotto met gegrilde groenten. Het desert sloeg ik over en wisselde ik om voor een kop groene thee. Wat een dag, en wat een gezellige groep!
De volgende dag hadden we een uurtje korter geslapen omdat de tijd over ging naar zomertijd en zaten we om kwart over 8 aan de koffie. Na een kopje koffie gingen we op onze yoga matjes de tuin in om een aantal zonnegroeten te doen. Heerlijk om in je lichaam te komen, die flow in mijn lichaam te voelen, ja.. ik blijf een Vinyasa yoga liefhebber natuurlijk. Zo ademhalend in de natuur, in de tuin, voelde ik me volledig ontspannen terwijl ik nog geen hap gegeten had. Wat is dat toch heerlijk, de natuur om je heen en dan buiten yoga doen is en blijft heel speciaal. Desiree nam ons mee met opnieuw een ademhalingsoefening. We inhaleerden de schone lucht achter de duinen, daar in de tuin, en ik voelde me zo gezond! Wat was dit heerlijk, al zittend in de Lotus houding met mijn ogen dicht en mijn handen in een mudra om te blijven aarden, voelde ik me volledig een. Die eenheid was zo fijn en miste ik de afgelopen tijd soms wel even. Ookal geef ik zelf yoga les, het blijft toch zo belangrijk om zelf ook geïnspireerd te blijven. En hoe je dat doet, dat is voor iedereen heel persoonlijk. Ook ik moet mijn eigen ziel blijven voeden met ontspanning en aandacht. Ik merk ook echt aan mezelf dat ik dat nodig heb als ik een hele week les heb gegeven. Die ontspanning die ik anderen geef heb ik zelf ook heel erg nodig. Wat was dit fijn, had ik dat al gezegd?
Na dit heerlijke wakker worden in de tuin gingen we een hapje ontbijten. Daarna checkten we uit en gingen we aan de wandel, in stilte. Anderhalf uur liepen we door de bossen, door de duinen en vervolgens naar het strand. Oh wat zou ik het iedereen aanraden om je wekelijkse bos bezoek eens om te ruilen voor een stilte wandeling. Je kunt het prima inbouwen, ga gewoon naar het bos en spreek af met je wandel maatje om dit keer volledig stil te blijven wandelen. Je kunt hand gebaren afspreken voor als er iets is, geloof me.. je gaat het heerlijk vinden. Tijdens het wandelen heb je tijd om je zintuigen te laten ervaren wat er om je heen gebeurt. Sta af en toe stil en ervaar de vogels en de wind door de bossen. Heerlijk! Ik kwam helemaal thuis bij mezelf, ervoer weer even hoe fijn ik de stilte vond. Hoeveel we vaak eigenlijk zeggen zonder dat de woorden echt van betekenis zijn, waarom moeten we toch eigenlijk altijd de stilte opvullen met woorden? Ik was gewoon weer even, tijdens dat wandelen. Gewoon zijn, heerlijk.
Na anderhalf uur kwamen we op het strand aan waar de auto was gebracht door de organisatie. In de auto lag mijn tas met badkleding weer klaar voor het tweede ijsbad. Ik had er zin in! Dat is ook wel typisch, ik ben iemand die er dan die tweede keer ook volledig in gaat. Het maakt me op zo’n moment niet meer uit. Ik weet dat ik het kan, de angst is weg en ik pak het aan. Ken je dat, dat je soms even de kat uit de boom kijkt? Daar is niets mis mee, maar Desiree had ik gisteren toch echt even nodig om me te begeleiden tijdens die eerste keer. Is dat niet zo met veel in het leven, zodra je iets mee hebt gemaakt waardoor je toch even eerst na denkt voordat je doet, in mijn geval was dat mijn burn out. Ik was wat huiveriger geworden, ooit dacht ik nooit na maar ging ik er gewoon vol in. Tijdens mijn burn out was ik meer in mijn hoofd komen zitten. Na het ijsbad van gisteren merkte ik een verschuiving. Want als ik de ademhaling tijdens deze kou onder controle kon krijgen kon ik dat toch met alles? Dit keer stapte ik na drie keer goed ademen dan ook hop zo het bad in en bleef ik rustig drie minuten zitten. De angst, die was er niet meer. Nee.. ik was terug in mijn innerlijke kracht, ik had de warmte in mezelf gevonden. En die warmte, die zocht ik misschien mijn hele leven al buiten me. Net zoals de controle, ik wilde koste wat het kost de controle ervaren. Hoe meer ik die zocht hoe vaker ik mezelf teleurstelde. Toch waren er signalen geweest dat ik dat niet buiten me kon vinden. Luister naar de stem in jezelf, hoorde ik dan. Nu begrijp ik dat het antwoord altijd al bij me was. Want ik zocht het buiten me en vond het in mijn ademhaling. De ademhaling, die zorgde voor alles wat ik nodig had.
