Stilte en non verbale communicatie
Niet iedereen vind stilte even gemakkelijk. We zijn het gewoon niet meer gewend. We ervaren gedurende de dag zoveel geluiden en prikkels uit de omgeving dat echte stilte niet meer zo vanzelfsprekend is. Vanaf de radio en televisie, vanuit mensen en het geklets in je eigen hoofd kan de drang naar stilte steeds meer naar voren komen.
Je merkt het als mensen met elkaar praten en er een stilte valt, snel.. opvullen die leegte. We zijn het gewoon weg niet meer gewend om te luisteren. Als je stil word dan voel je meer en kun je beter luisteren naar dat wat er gebeurt en wat er echt gezegd word. In eerste instantie is dat vaak zoveel meer dan woorden kunnen vertellen. We wisselen in gesprekken frequenties uit, alleen al lichaamstaal is een verbindende factor. De blik op je gezicht en in je ogen, de diepte van elkaar kunnen aankijken betekent dat je eigenlijk niet eens woorden nodig hebt. Maar ik heb veel gesprekken waarin we niet echt oog contact hebben en zodra dit wel gebeurt merk je dat ik of de ander licht zenuwachtige gevoelens krijgt.
Als je stil wordt ga je horen wat een drukte het toch eigenlijk kan zijn in je hoofd. Die drukte willen mensen niet voelen, dus is meditatie niets voor hen. Toch? Misschien wel de eerste reden dat het niet makkelijk is om te starten met mediteren, vermijding. Juist de onrust laten zijn helpt om het uiteindelijk weer stil te laten worden. Toen ik begon met meditatie was dat echt vreselijk, ik kon me niet indenken dat iemand dit kon. Dat ik mezelf uiteindelijk opgaf voor Vipassana (tien daagse stilte retraite) waarin ik genoodzaakt was om tien uren per dag te mediteren in een houding waarin ik niet mocht bewegen was echt vreselijk. Ik ben zelfs eens een Zen meditatie les uitgelopen (hilarisch).
Maar omdat ik toen al wist dat juist die vermijding me niet zou helpen groeien, boekte ik die tien daagse stilte retraite in Kirtipur, Nepal. Daar kwam ik mijn vreselijkste demonen tegen, de drang om te bewegen was enorm en de onrust in mijn hoofd verergerde dat alleen maar. Op dag 4 gebeurde er iets heel wonderlijks. Ik bleef zitten, had geen pijn meer en voelde me stil en rustig. WOW! Ik mòest wel, en dat is nu juist wat er zo vaak mist in onze levens. We mòeten niet, we missen de noodzaak. Er is te veel afleiding en ruimte voor vermijding. Nu was het mijn voordeel dat ik vaak de moeilijke weg kies in plaats van de makkelijke, dus doorzettingsvermogen was niet de uitdaging. Nee, ik mocht juist liever zijn voor mezelf. Loslaten is iets anders dan opgeven! Mijn lichaam protesteerde geweldig en ik bracht al die pijn en schaamte vanuit drama naar buiten. Tranen met tuiten liet ik los, en maar mediteren.. Tot dus die vierde dag aan brak, mijn tranen waren op en de zooi was opgeruimd. Ik had ruimte in mijn hart, m'n knien en m'n buik.
Juist die intense Overgave is zo nodig om bergen te kunnen verzetten. Pijn is daarmee gezegd een drijfveer, een uitnodiging. Na de 9 dagen stilte mochten we in de middag van dag 10 weer spreken. Spreken en oogcontact hadden we ook niet gehad. Hierdoor behoud je in zo'n week veel meer verbinding met jezelf. Onbewust laat je in non verbale communicatie zien geen contact te willen en naar binnen gekeerd te zijn. Ik had wel energetisch contact met een andere vrouw, dat was eigenlijk heel grappig. Alsof ik al een band met haar had zonder dat we gesproken hadden of elkaar aan keken. Ik heb ook ervaren dat toen iemand mij na de tien dagen aanraakte op mijn arm, ik daar enorm veel van schrok. Er kwamen tranen op, een soort opluchting. Aanraking was zo fijn.. dat had ik gemist. Als we tijdelijk geen contact hebben met elkaar worden we dus echt weer veel gevoeliger. Het is zo ontzettend bijzonder om te ervaren dat energie zo werkt, sterker nog ik zou willen uitschreeuwen hoe bijzonder het is om verbinding te maken met je eigen energie en die van de ander. Je kunt dus heel bewust jouw energie inzetten.
Waarom zijn we nu eigenlijk zo onrustig? Omdat we niet in ons lichaam aanwezig zijn. Stilte nodigt uit om te voelen waar je bent, in verleden of toekomst? Jouw lichaam heeft het nodig om soms even niets te doen en omdat je geest het nodig heeft om zo af en toe af te dwalen. Als je jezelf die kleine momenten van stilte geeft gedurende de dag dan kan het je helpen om veel meer rust in je geest te krijgen, daarmee ook in je lichaam. Na een aantal maanden ga je merken dat zodra jouw geest meer ruimte krijgt, de noodzaak ook vertrekt om ieder gaatje op te vullen met... nieuwe lege woorden?
We zijn dus eigenlijk te veel bezig met het volstoppen van ons hoofd. Je telefoon pakken is geen rust, het is een verslaving geworden. Het is duidelijk dat als onze telefoon in het zicht ligt we sterk de neiging hebben om 'm te pakken. Je bent misschien verslaafd aan likes of denkt direct te moeten antwoorden. Het kan zijn dat je het idee hebt iets te missen (fomo) of je vind jezelf diep in je hart maar een saaie pipo en probeert daardoor alle leegtes in gesprekken op te vangen. Echt contact maak je niet alleen met woorden maar veel meer met je lichaam.
Hoe doe je dat nu, stilte trainen? Stel, je bent op je werk en je wilt naar huis gaan na een dag werken. Neem een tijdje, laat zeggen vijf minuten, voordat je uit je werk loopt om je ogen even te sluiten en de dag los te laten. Het helpt je om het oude los te laten, de druk van je schouders of gespannen kaken. We zijn altijd wat meer alert als we buitenshuis zijn. Je energie verandert als je naar huis gaat, en het kan heel helend zijn om je energie duidelijk neer te zetten voor jezelf. Dit kun je doen voordat je dag begint in meditatie, maar pas het vooral toe op een moment dat het jou uitkomt. Een aantal keren per dag 1 Minuut de tijd nemen voor jezelf is altijd nog beter dan 3x per week een kwartier. Je gaat merken dat als jij die ene minuut de tijd neemt voor stilte en ontspanning, je al snel langer blijft zitten. Maar he, die minuut is je focus.
Als we stilte de ruimte geven kun je jouw intuitie de ruimte te geven om je ergens mee van dienst te zijn. Het helpt je ook om bewust een nieuwe ruimte in te nemen. Ik kan het zelf enorm voelen aan iemand als hij of zij nog met een been ergens anders is. Het voelt dan als een koude deken. Je kunt een andere modus aannemen, in een andere setting. Een ander voorbeeld. Je voelt dat je piekergedachten hebt. Ga maar eens zitten met pen en papier, schrijf al je zorgen op en zoek gèèn oplossing. Leg het papier even weg en spring tien keer de lucht in. Schud je armen en je benen uit en laat je hoofd even hangen, pak je ellebogen vast. Je zal merken, dat zodra je in je lichaam komt er ruimte komt en je direct meer helderheid ervaart. Je hebt je veerkracht getraind door het even op te schrijven en weg te leggen. "Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren". Neem maar eens de tijd om je eigen energie te voelen. Voelt het onrustig, voel je gronding, heb je gespannen schouders, waar zit je ademhaling?
Ook in gesprekken kun je oefenen met stilte. Want stilte volledig laten zijn is niet gemakkelijk als jullie energie niet duidelijk op elkaar afgestemd is. En dat gebeurt vaak. Soms zou ik willen zeggen (en dat doe ik ook wel eens) "oké laat even je werk los, adem en kom in je lichaam." Stilte nodigt uit om te voelen en te luisteren tussen de regels door. In gesprekken kun je heel duidelijk je lichaamstaal inzetten om aan te geven waar je energie is. Een denkende houding door bijvoorbeeld even omhoog te kijken. Als het over gevoelens gaat, kun je naar beneden richting je onderbuik kijken, hand erop leggen en voelen wat er gezegd mag worden of geuit mag worden. Stilte.. het nodigt dus uit om te voelen en ècht contact te maken. Stilte is heerlijk, eigenlijk zit juist in de stilte zoveel meer dan in de opvulling van woorden.
Geen woorden zijn nodig om alles duidelijk te maken, jouw energie veld is eigenlijk veel belangrijker. Het is enorm interessant voor mij om te kijken naar lichaamstaal in mijn lessen. Mensen komen binnen in hun hoofd en licht met gespannen blik, het brein weet even niet wat het doen gaat. Er is geen controle, de les kennen ze nog niet. Na de les is er een soort opluchting, maar ook een gevoel van Zijn. Je zit in je lijf, en dat geeft mee in een fijne energie. Mensen hebben naar mijn mening stilte nodig om energetisch te kunnen opladen. Denk maar eens aan het zinnetje "je hoofd leeg maken". Toch hebben de meeste mensen dit zelfs nog nooit bewust ervaren, want echt stil is het vaak niet meer. Neem je vandaag voor drie keer een minuut stil te zijn, tijdens overgangen binnen je dag. Als je wakker word, voordat je gaat lunchen en voordat je naar huis gaat. Sluit dan je ogen, luister naar je gedachten als die er zijn. Neem ze met een korreltje zout door ze gewoon te aanschouwen. Ga ze niet sturen. Na een tijdje ga je merken dat je minder denkt, en dat wat er uiteindelijk over blijft de Stilte is. Richt je op je ademhaling, ervaar de stilte tussen de in en uitademing. Daar zit jouw ruimte van niets, maak het zolang zoals jij het wilt.
Namasté,
Jolinde
