Een lichaam om te helen
We geven elkaar en onze kinderen niet meer door wat het betekent om te werken met energie. De oudste volkeren vertelden het leven en de magie van het leven door in verhalen bij de dagelijkse kampvuren.. en wij zijn dat verleerd. Ik las het boek “de ontembare vrouw” waarin prachtige oude verhalen worden verteld over het vrouw zijn, waar vrouwen en jonge vrouwen vooral lering uit kunnen trekken. Ik stel me dan zo voor dat de stamoudsten deze verhalen ooit door vertelden aan de jonge spruiten die hangend aan de lippen van grootmoeder hingen. Geweldig, vrouw zijn.. wauw wat een lessen mochten zij nog leren.
Laat me je vertellen dat ik het heel moeilijk heb gehad met mijn eigen gevoelsleven. Het werd ook mij niet verteld wat het nu eigenlijk is om te voelen. Sterker nog.. ik voel aan mezelf dat wij misschien de eerste generatie zijn die weer màg voelen zonder dat er een oordeel over ontstaat vanuit de maatschappij. Voelen komt in een beter daglicht te staan en daarmee ontstaat zoveel vrijheid in het leven. Hèhè we mogen onszelf weer zijn, hoera! Maar waarom leren wij dat toch niet, waarom hebben we niet meer die kringgesprekken met onze voorouders over het leven en de lessen? We hebben zoveel generaties gehad waarin we het zelf moesten uitzoeken. Zo ontstond ook mijn reis terug naar mijn hart.
We voelen niet alleen de energie van onszelf, maar ook van anderen. Dat is soms ingewikkeld, omdat het je uitnodigt te bekijken of iets van jou is of van de ander. Door mijn eigen lichaam heen voel ik de energie van de mensen om me heen, de gevoelens en de belemmeringen. Mijn lichaam vangt veel op van anderen waardoor mijn eigen energetische lichaam iedere dag opgeschoond dient te worden. Dat klinkt misschien gek, maar een lichaam dat zoveel voelt is een lichaam waardoor de energie geheeld kan worden. Als jouw energie door mijn lichaam heen stroomt geeft dit aan dat mijn lichaam hiertoe in staat is. En dat is geen last, maar een cadeau voor ons beiden. Dat is een aardige reis geweest, omdat ik er helemaal niets van snapte en m’n eigen gevoelsleven begon te verwikkelen met de energie van anderen. Het heeft me geleerd voor m’n eigen energie te zorgen, rust te nemen als ik voel dat dit nodig is en als ik die moeheid voel geleerd dat er vaak een energie bij me is die niet thuis hoort in mijn systeem. Plotse vermoeidheid voelt als een naar beneden trekkende energie die niet fijn is. Misschien herken jij dit, en kun je de zin uitspreken voor jezelf “alle energie die niet bij mij hoort mag terug naar de bron van liefde, geheeld worden, en terug naar de oorspronkelijke eigenaar” en voordat je gaat slapen kun je diezelfde zin zeggen en daaraan toevoegen ”alles wat ik vandaag gegeven heb, komt terug naar mij via de bron van liefde om mijn eigen energie te herstellen en te reinigen”. Het is belangrijk om dit iedere avond vòordat je gaat slapen te doen zodat je schoon gaat slapen en kunt herstellen in de nacht. Als je wilt, doe je dit gewoon een aantal keren per dag. Zeg het hardop, of in jezelf als je nog iets onwennig bent. Het helpt, geloof me maar.
Ieder mens, echt ieder mens heeft van nature voelsprieten. De ene persoon heeft een meer ontwikkeld heldervoelen, de ander een helder zien, en weer een ander kan helder horen. Sommige mensen hebben allemaal, en hoe meer jij je energetische lichaam begint op te schonen hoe meer je hiermee in contact komt. Inmiddels kan ik alle drie regelmatig ervaren, zeker bij de mensen die ik lief heb en ken. Belangrijk om te weten is dat voelen van energie niet zomaar kan en ook veel kapot kan maken als je iemand te snel wilt vertellen over wat jij bij die persoon voelt. Soms is iemand er niet aan toe of je bent te snel met het koppelen van je eigen interpretatie. Het invoelen blijft in een privé leven waarin je niet zomaar mag duiken. Respect voor iemand zijn of haar energie is heel erg belangrijk en noodzakelijk. Toch komen sommige signalen zomaar binnen en raken ze iets in jou om uiteindelijk los gelaten te mogen worden. Soms voel je iets van de ander en kun je hierover in gesprek gaan; “heb ik het goed als” of “ik voel dit en dat, klopt dit?”. Voelen verbind, mensen mogen hier naar luisteren en voelen dat dit zo’n geschenk is om te ervaren binnen je eigen systeem.
Ik voel energie vaak zonder waarschuwing mijn eigen energie ombuigen naar een plotseling anders voelen dan ik deed. Als ik niet goed geaard ben geweest tijdens die dag voelt het als een soort hongerklop, ik begin te trillen en ik voel me duizelig. De energie die aangeeft dat ik moet aarden, en vaak ga ik dan op de grond liggen. Het kan een irritatie zijn, verdrietig gevoel of afgesloten gevoel. Soms helpt het om te huilen, te stretchen maar vooral helpt het om mijn handen op m’n hart te leggen en rustig te gaan ademen. Het is dus mega lastig, om zoveel te voelen en echt niet altijd een pretje. Het heeft er in het verleden voor gezorgd dat ik de yoga mat ging negeren, ik voelde daar wat ik niet wilde voelen en ik kon er ook niets mee omdat het niet bij me hoorde. Een wirwar van gedachten en chaos in m’n hoofd volgde. Ik ging dan eerder heel heftig sporten om de energie van me af te slaan dan dat ik er rustig voor ging zitten. Nu weet ik dat yoga me juist helpt om te aarden en daarmee stagnerende energie los te laten. Juist omdat ik er niets mee hoef te doen maar de gronding van m’n lichaam en ademhaling kan creëren als een goede basis voor de rest van de dag.
Energie voelen betekent dat jij ruimte hebt om die energie te helen. Energie van jezelf voel je omdat je schoon genoeg bent in jezelf. En energie van andere mensen kan betekenen dat jij de uitgerekende persoon bent die de ander kan helpen zichzelf los te maken van iets dat beknelt zit als een blokkade. Ik zeg kàn, met daarbij in acht genomen dat je nooit de verantwoordelijkheid draagt voor de ander zijn energie en ook niet het rècht hebt om er iets mee te doen. Het kan heel erg fijn zijn om uit te spreken wat je voelt maar wat je ook kunt doen is deze oefening: voel je inadem langs de voorkant van je lichaam gaan en als je uitademt stel je jezelf voor dat dit langs de onder kant over je wervelkolom omhoog cirkelt. Ergens in je lijf zijn de blokkades vindbaar in een niet stromende energie. Boosheid gaat vaak de tegengestelde weg. Als je iets van een ander voelt kun je over die persoon zijn lijf vegen of visualiseren dat de energie weer stromen gaat zoals zonet uitgelegd. In mijn lessen doe ik dit vaak in de Yin yoga les zodat de energie weer door kan stromen. Soms helpt het al om een visualisatie toe te passen op de ander zijn of haar energetisch lichaam, je hoeft dan helemaal niets uit te spreken maar alleen te visualiseren hoe de energie zich los maakt van knelpunten.
Als je inmiddels je eigen gevoeligheid hebt omarmt ga je merken dat er dingen zijn die in de ruimte van je lichaam omhoog kunnen komen en zich ergens in je lijf vast gezet hebben als knopen van spanning. Er zijn veel manieren om ze los te maken waaronder de uitgelegde ademhaling. De adem zou van nature via de voorkant, onderlangs richting boven, over je kruin moeten stromen. Gaat de energie andersom dan heeft dit vat op jouw energie en mis je gronding waardoor je meer in je hoofd begint te leven. Het is ademen wat je helpt om de vuile was te schonen.
In ons lijf is het een feit dat leegte zichzelf wil vullen, zo werkt eigenlijk het hele universum. Kijk maar eens om je heen, hebben we niet de neiging om ieder gaatje te vullen? Overal waar ruimte is wil de mens meer en meer huizen plaatsen. En winkel rekken moeten vol zijn. Onze wereld mag ruimtelijk blijven, omdat we in de ruimte kunnen voelen en kunnen inspireren. Leegte in ons lichaam neigt zich te willen vullen met kortstondige vulling die snel zal vervliegen. Totdat de pijn zo groot is dat de bom barst en mensen bijna letterlijk het licht zien. In yoga en meditatie komen we de situaties tegen waarin spanning als gehechtheden verstopt blijft onder de deken van vermijding. Juist daarin zitten de kwetsuren verstopt, en juist daar mogen we de vrijheid in ontdekken.
Tijdens een Vipassana retreat, een tiendaagse meditatie en stilte cursus, merkte ik dat stilzitten ontzettend moeilijk was. Zitten op het ene zitbot, dan het andere. Mijn lichaam stagneerde in de stilzittende, niet bewegende energie. Mijn ademhaling stokte en spanning zette zich vast in mijn lichaam. Ik was `verslaafd` aan beweging zodra ik onrust voelde. Onrust die ontstond door belemmerende overtuigingen en patronen die me in mijn hoofd lieten zitten. Rennen wilde ik, weg van pijn en onrust. Ik zat daar in hartje Nepal, tussen armoede en angst van de Nepalezen na de aardbevingen die net waren geweest. Vreselijk veel angst voelde ik, van mezelf maar zeker ook van de Nepalezen om me heen. Verdriet en pijn in mezelf werd aangeraakt en die voelde ik als stagnerende energie in pijnlijke knieën en nek. Ik voelde de druk en de last die ik was gaan dragen, alles deed zeer. Naderhand kijk ik terug op de meest uitdagende tien dagen van mijn leven, daar kwam ik mezelf gigantisch tegen. Het ego, mijn pijnlichaam en de hardheid in mijn lichaam sprak boekdelen. Ik heb die tien dagen als de beste dagen die ik mezelf heb kunnen geven beschouwd, gek genoeg. Heus niet op dat moment maar wel achteraf. Er was noodzaak, commitment nodig om die tien dagen af te maken. Ik deed ze voor mezelf en durfde het hele stilzijn aan te gaan. De eerste dagen probeerde ik m’n trots vast te houden omdat ik mezelf echt niet zou laten kennen binnen die pijn en onrust. Na een aantal dagen lukte dat niet meer en moest ik me over geven aan de pijn in mijn lichaam, er ontstond ruimte. Overgave betekende niet opgeven maar vanuit liefde loslaten, en daarmee kwam ik thuis. Ik liet de hardheid en de trots los zodat er ruimte kwam en liefde voor mezelf en m’n lijden. Ik zag mezelf, als mens en het lijden dat ik gecreëerd had kwam en ging. Er ontstond vertrouwen, dat de energie die ik voelde door me heen kon gaan terwijl ik ooit dacht dat ik er iets mee moest of eraan vast moest houden. Alles werd dankzij die oefening tijdelijk, als een stroom en een golf van energie die ik gewoon toe kon laten zonder hechting.
Het komt erop neer dat we moeten leren voelen wat er in ons eigen lichaam gebeurt om overgave en compassie te creëren voor anderen. Meditatie kan daar een oefening in zijn om energie door je heen te laten gaan. Wat ik bedoel met hechting is dat je bijvoorbeeld irritatie kunt voelen als je een gedachte hebt. Je hoeft je niet langer dan nodig is met die ene gedachte bezig te houden, hij is er en daarmee kun je het ook weer loslaten. Hechten geeft aan dat je jezelf `straft` voor het hebben van gedachten. Terwijl je nu juist verstilling creëert door oordeelloos te blijven in je meditatie. Ik dacht toen ik begon met Vipassana dat het een relaxte week werd maar daar kwam ik echt bedrogen uit. Het was keihard werken omdat ik zo in de weerstand naar m´n gedachten bleef! De echte ontspanning en overgave kwam toen ik ze gewoon toe liet vanuit de intense vermoeidheid na de strijd en de weerstand die er eerder was geweest. Hechting kun je zien als een patroon om lekker in de controle te blijven hangen. Hechting hoeft niet, als je weet dat alles ten aller tijden komt en gaat. Fijne gevoelens gaan, en minder leuke gevoelens gaan ook weer.
Als we anderen in ons energie lichaam voelen kunnen we pas compassie voor de energie van hen voelen als we het voor onszelf hebben gevoelt. In dezelfde situatie het liefst, dus verplaats jij je als slimmerd toch wat vaker in de ander om je eigen compassie te trainen. Daarnaast kun je pas compassie ervaren als je hart vrij is van spanning en lagen die je vanuit afweer hebt gecreëerd. Wees mild naar die lagen, je kunt ze pas afbouwen als je ze inziet en daar heb je bewustzijn voor nodig. Geef jezelf tijd, adem niet te weinig en zeker niet te veel energie uit, eet goede en zuivere voeding, ga de natuur in en spreek je behoeften uit. Het is je basis van gezondheid. Lucht (vaker) je hart, doe aan herstellende yoga en mediteer om je hoofd schoon te maken. Het helpt je energie te versterken voor ruimte en compassie, mededogen en integriteit op te bouwen.
Namasté,
Jolinde
